ΣΥΣΚΕΥΗ ΣΥΡΜΑΤΩΣΗΣ ΠΛΑΙΣΙΩΝ (ΣΥΡΜΑΤΩΤΗΣ)

Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε ή καλύτερα αυτή που ακολουθώ είναι η εξής:

Αμέσως μετά την αγορά των πλαισίων τοποθετώ αμέσως τα καψύλλια με την (ΚΑΨΟΥΛΙΕΡΑ). 

Την άνοιξη όταν αρχίζω και χρειάζομαι τα πλαίσια περνώ, από τις προηγούμενες ημέρες ή εβδομάδες, τα σύρματα όπως φαίνεται στις παρακάτω εικόνες, δένοντας το σύρμα και από τις δυο πλευρές του πλαισίου. Δεν τα δένω από την αρχή της αγοράς των πλαισίων, γιατί θα σκεβρώσει το πλαίσιο και θα χαλαρώσει το σύρμα, εάν ο χρόνος είναι αρκετός. Εξάλλου η εργασία του συρματώματος των τελάρων, με την αυτοσχέδια συσκευή συρματώματος πλαισίων, είναι γρήγορη - εύκολη και επιτυγχάνεται τέλειο τέντωμα. 

Κατόπιν δυο - τρεις ημέρες πριν τις χρησιμοποιήσω τοποθετώ - κολλώ τα κεριά στα συρματωμένα πλαίσια με την συσκευή κόλλησης της κηρήθρας. Για περισσότερα πάτησε ΕΔΩ.

Η  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ



Στη φώτο φαίνονται τα 2 ράουλα. Χρησιμοποιούνται στις συρόμενες
πόρτες και είναι καμπυλωτά φαγωμένες σε τόρνο.



Στη λεπτομέρεια φαίνεται το κενό των 4 cm περίπου που υπάρχει μεταξύ του πλαισίου και της βάσης, το οποίο μας διευκολύνει πολύ στα δύο δεσίματα του σύρματος.


Τρόπος δεσίματος σχήματος "8" στο πρώτο (επάνω) δέσιμο.

Υστερόγραφο.

Δεν πρέπει να σφίγγουμε πάρα πολύ τα σύρματα γιατί τότε τα 2 πλευρικά ξύλα λυγίζουν (σκεβρώνουν) και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να σπάσουν, ενώ το τεντωμένο σύρμα σίγουρα θα χαλαρώσει αμέσως. Απεναντίας εάν σφίξουμε το σύρμα μας μέτρια δεν θα έχουμε το λύγισμα, με αποτέλεσμα το σύρμα να είναι συνεχώς καλά τεντωμένο. 

Το πρώτο δέσιμο καλό είναι να γίνεται στο επάνω τμήμα του πλαισίου και το τελικό δέσιμο στο κάτω μέρος. Με αυτό τον τρόπο το επάνω τμήμα από τις τέσσερις σειρές σύρμα θα είναι πάντα πολύ καλά τεντωμένο, όπως χρειάζεται άλλωστε, ενώ το στο κάτω μέρος, στο οποίο γίνεται το δεύτερο (τελικό) ενδέχεται, λόγω και της δυσκολίας, να μην είναι και τέλεια τεντωμένο.

Το μοναδικό ελάττωμα της κατασκευής είναι η μικρή απόσταση που τοποθέτησα τη θήκη του ανοξείδωτου σύρματος, με αποτέλεσμα να αναγκάζομαι να κόβω το σύρμα κοντά στη θήκη και ορισμένες φορές, λόγω της ελαστικότητας, το σύρμα να ξεκουλουριάζει. Ενώ εάν ήταν πιο μεγάλη η απόσταση θα μπορούσα να κολλήσω έναν σιδερένιο ή πλαστικό ορθοστάτη με μια μικρή οπή, από την οποία θα περνούσε μέσα το σύρμα.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΨΥΛΛΙΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ (ΚΑΨΟΥΛΙΕΡΑ)

Ένα από τα ποιο χρήσιμα μικροεργαλεία που κατασκεύασα πανεύκολα και χωρίς κόστος είναι το …. πώς να το ονομάσω; (εισχωρητής καψυλλίων ή καλύτερα καψουλιέρα).  

Το καψύλλιο που χρησιμοποιώ συνεχώς είναι το εικονιζόμενο.
Οι διαστάσεις αναγράφονται την κάτω φωτογραφία

Με την αγορά των πλαισίων, τοποθετώ αμέσως τα καψύλλια με τη βοήθεια του παραπάνω εικονιζόμενου αυτοσχέδιου εργαλείου, στις 8 ξυλότρυπες του πλαισίου, για να μην εισχωρεί σιγά-σιγά με τον χρόνο το σύρμα μέσα στο ξύλο, με αποτέλεσμα τα σύρματα να γίνονται χαλαρά.
   Το πίσω μέρος της καψουλιέρας πρέπει να έχει μεγάλη επιφάνεια και να γεμίζει καλά στο χέρι, καθόσον θα χρειασθεί πολλές φορές αρκετή δύναμη για να μπορέσει να μπει το καψύλλιο στις οπές των πλαισίων.
   Υπόψη ότι εάν τα πλαίσια είναι χλωρά το σύρμα εισχωρεί στο ξύλο πανεύκολα, ενώ εάν είναι ξηρά πολύ πιο δύσκολα.

Τα καψύλλια τα τοποθετώ αμέσως με την προμήθεια των πλαισίων. Το ΣΥΡΜΑΤΩΜΑ ΤΩΝ ΠΛΑΙΣΙΩΝ και το ΚΟΛΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΗΡΗΘΡΑΣ τα πραγματοποιώ τις τελευταίες ημέρες πριν την τοποθέτησή τους για ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΗΡΗΘΡΩΝ.   

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΤΕΛΑΡΩΝ - ΠΛΑΙΣΙΩΝ.

Κάθε χρόνο μετά τον τρύγο και το γλείψιμο των τρυγημένων κηρηθρών για τρεις ημέρες επάνω στα μελίσσια, τις παλιές μαύρες κηρήθρες, όπως και τις κακοκτισμένες δεν τις πάω για δώδεκα ώρες στον καταψύκτη, αλλά παίρνω τα κεριά τους για λιώσιμο. 

Μετά το λιώσιμο των κηρηθρών, πετάω τα χαλασμένα, κατεστραμμένα, σκεβρωμένα και πολύ παλιά τελάρα. Τα υπόλοιπα τελάρα (πλαίσια) τα καθαρίζω από τα υπολείμματα της πρόπολης, των κεριών και οποιοσδήποτε άλλης ουσίας βρίσκεται κολλημένη επάνω τους. 

Ο καθαρισμός αυτός γίνεται μέσα σε ένα σιδερένιο βαρέλι που το έχω κόψει λίγο πιο πάνω από τη μέση, του έχω κολλήσει δυο χερούλια και το έχω γεμίσει περίπου έως τη μέση με νερό, όπως φαίνεται στις επάνω φωτογραφίες. Επειδή όγκος  του νερού είναι πολύ μεγάλος και δεν θερμαίνεται με φλόγιστρο, το οποίο επιπροσθέτως είναι και αντιοικονομικό, αποφάσισα να το θερμάνω με ξύλα. Για το λόγο αυτό κατασκεύασα μια μεγάλη τριγωνική πυροστιά στην οποία κόλλησα μια λαμαρίνα περίπου 25 πόντων ύψους με δύο χιλιοστά πάχος, για να προστατεύεται η φωτιά από τους αέρηδες.  

Μηχανισμός πρόσδεσης 8 τελάρων μαζί, η οποία χωρά ακριβώς μέσα στο βαρέλι.

Λεπτομέρεια μηχανισμού, για να συγκρατούνται σταθερά τα 8 πλαίσια.

Επίσης με το καθάρισμα όλων αυτών των επικολλημένων ουσιών μέσα στο βραστό νερό, στο οποίο έχουμε προσθέσει καυστική σόδα και χλωρίνη, (εγώ έβαλα μισό λίτρο χλωρίνη και ένα σακουλάκι του ενός κιλού καυστική σόδα) γίνεται και απολύμανση, με αποτέλεσμα τα τελάρα μας να είναι πεντακάθαρα, απολυμασμένα και έτοιμα να ξαναχρησιμοποιηθούν για την επόμενη χρονιά.

Μετά το βρασιμοκαθάρισμα των τελάρων (πλαισίων) πρέπει να πλυθούν πολύ καλά με αρκετό νερό, για να απομακρυνθεί η χλωρίνη, η καυστική σόδα, οι αφροί και τα διάφορα σώματα που θα επικολληθούν με το βγάλσιμο από το βρασμένο νερό, το οποίο μετά από λίγο δεν είναι και καθαρό. 

Αναδημοσίευση 

ΚΕΡΟΠΑΝΟ και ΔΙΑΧΕΙΜΑΣΗ

Σε όλα τα μελίσσια και για όλον τον χρόνο (εκτός Απριλίου και Μαΐου και σε ορισμένα όλο το καλοκαίρι) έχω επάνω από τα τελάρα κερόπανο. Το χειμώνα τα κρατά ζεστά, καθόσον η θερμότητα που παράγει το μελίσσι δεν χάνεται και παραμένει στη γονοφωλιά πολύ περισσότερο, με αποτέλεσμα να μη καταναλώνει πολλές τροφές, ενώ το καλοκαίρι τα κρατά δροσερά, προστατεύοντάς τα από τον καύσωνα.

Κερόπανο με την τρύπα του έτοιμο προς χρήση.

Την άνοιξη βγάζω όλα τα κερόπανα από τα μελίσσια, για να αερίζονται πλέον πολύ καλύτερα και να αποσυμφορηθούν από το συνωστισμό, με αποτέλεσμα να προλαβαίνω τις πρώιμες σμηνουργίες.

Επίσης χωρίς κερόπανο γίνονται πολύ ποιο εύκολα οι συχνές και πολλές ανοιξιάτικες εργασίες.

Τον Νοέμβριο όταν αρχίζει να πέφτει αρκετά η θερμοκρασία έως και τον Φεβρουάριο, επάνω από το κερόπανο και την 2κιλη τροφή, τοποθετώ για θερμομόνωση μια εφημερίδα περίπου 16φυλλη, κομμένη στους 47 Χ 37 πόντους, καλύπτοντας έτσι όλα τα πλαίσια και δεμένη σε πολλά σημεία με το συρραπτικό.

Κερόπανο με 2κιλη τροφή λίγα λεπτά πριν τοποθετήσω την εφημερίδα. Φαίνονται οι πολλές μέλισσες μέσα στη συσκευασία της τροφής να καταναλώνουν την μελισσοτροφή.



Το μελίσσι με την εφημερίδα του για θερμομόνωση, απορρόφηση υγρασίας (και διάβασμα για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα)

Καλό θα ήταν να κρατήσουμε αρκετές εφεδρικές, έτοιμες για χρήση εφημερίδες, για να μπορέσουμε αργότερα να αντικαταστήσουμε όποιες έχουν κρατήσει πολύ υγρασία.

 ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ

Έξυπνη παγίδα για ποντίκια και αρουραίους.

Είναι μια οικολογική ποντικοπαγίδα, που δεν βγαίνει ποτέ εκτός λειτουργίας.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στο κτήμα του χωριού μου και ιδιαίτερα στην εξωτερική αποθήκη του κοτετσιού, στην οποία υπάρχουν συνέχεια τροφές για τις κότες – πάπιες - χήνες, είναι τα ποντίκια και τελευταία οι αρουραίοι. Για όσους δεν γνωρίζουν οι αρουραίοι μοιάζουν εξωτερικά με τα ποντίκια, από τα οποία όμως ξεχωρίζουν πολύ εύκολα, λόγω του πολύ μεγαλύτερου μεγέθους τους.

Από το πρόβλημα αυτό δεν μπόρεσα μέχρι σήμερα να απαλλαχτώ, αν και χρησιμοποιώ κάθε 2 περίπου μήνες διάφορα ποντικοφάρμακα, ξοδεύοντας αρκετά ευρώ.

Έτσι ψάχνοντας το διαδίκτυο κατασκεύασα την ποντικοπαγίδα που θα σας περιγράψω:

Η ποντικοπαγίδα αυτή είναι μία  αυτοσχέδια ιδιοκατασκευή, με έναν πρωτότυπο και απλό μηχανισμό, με το οποίον εξαπατούμε τα ποντίκια ή τους αρουραίους και τα συλλαμβάνουμε ζωντανά (και μη). Είναι νομίζω ένας από τους καλύτερους τρόπους να απαλλαχτούμε από τα ενοχλητικά ποντίκια ανέξοδα, χωρίς επικίνδυνες παγίδες, χωρίς φάρμακα και προπάντων μια για πάντα (το ελπίζω !!!).

 Την ποντικοπαγίδα την κατασκεύασα από ένα 50ντάλιτρο περίπου πλαστικό δοχείο λαδιών.

 Βέβαια μπορούσα να χρησιμοποιήσω και το συνηθισμένο μικρότερο πλαστικό δοχείο λαδιών μηχανής των 25 λίτρων. Επειδή ήθελα όμως να μπορεί να παγιδεύει και τους μεγάλους αρουραίους, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το μεγαλύτερο δοχείο των 50 λίτρων.  

Η πρώτη ενέργεια που έκανα είναι να κόψω με τον ηλεκτρικό τροχό την κεφαλή του δοχείου και να τοποθετήσω με ξυλόβιδες. ένα ξύλο πάχους περίπου 2 cm, στο οποίο θα βάλουμε το δόλωμα. Εγώ για πρώτη φορά έβαλα δόλωμα κασέρι.

 Για να είναι σταθερή από την μια μεριά η παλάντζα και για λόγους σταθερότητας του πλαστικού δοχείου, τοποθέτησα στην άλλη άκρη ένα μικρότερο ξύλο και πίσω από αυτό το ξύλο μια γωνία αλουμινίου, στην οποία θα στηρίξω αργότερα την ράμπα – σανίδα, για να διευκολύνουμε τα ποντίκια να ανέβουν και να πάνε στο δόλωμα.  

Κατόπιν κατασκεύασα τον κυρίως μηχανισμό, την παλάντζα. Όταν το ποντίκι ή ο αρουραίος προσπαθήσει να φάει το δόλωμα και πλησιάσει κοντά, από το βάρος του θα γυρίσει προς τα κάτω, θα χάσει την ισορροπία του και θα πέσει μέσα στο δοχείο

Μέσα στο δοχείο πρέπει να ρίξουμε 3 με 5 λίτρα νερό και μπόλικο αλάτι. Το νερό το βάζουμε για να πνιγούν, μόλις χάσουν την ισορροπία τους και πέσουν μέσα στο δοχείο και το αλάτι για να μη μυρίσουν, εάν αργήσουμε να την επιθεωρήσουμε.

Η κατασκευή της ποντικοπαγίδας είναι εύκολη και τα πλεονεκτήματα της πολλά.

1.  Τα ποντίκια δεν μπορούν να φάνε ποτέ το δόλωμα.

2.  Εάν πιαστεί ένα (1) ποντίκι δεν βγαίνει εκτός λειτουργίας, αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί αδιάκοπτα.

3.  Δεν πιάνουμε μόνο ένα (1), αλλά πολλά ποντίκια.

4.  Δεν χρησιμοποιούμε δηλητήρια.

5.  Δεν είναι επικίνδυνη.

6.  Είναι εύκολη στη χρήση.   

Υστερόγραφο.

Πιστεύω να μπόρεσα να σας έχω βοηθήσει για να προσπαθήσετε και σεις να κατασκευάσετε μια παραπλήσια και καλύτερη ποντικοπαγίδα για τους αρουραίους - ποντίκια, αναπτύσσοντάς την με τις δικιές ιδέες.

ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ