ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΔΙΑΛΑΜΠΗ

Με μουσική επένδυση "Pop Corn - Jupiter 80"

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΞΥΔΙ

    

Το ξίδι είναι ένα όξινο υγρό που προέρχεται από τη ζύμωση της αιθανόλης (αλκοόλης) του κρασιού σε αιθανικό οξύ, το οποίο δίνει στο ξύδι τη γνωστή ξινή γεύση και οσμή και είναι ένα μετρίως ασθενές οξύ.

   Πολλά κρασιά, ειδικά αν δεν έχουν αποστείρωση, ξιδιάζουν από μόνα τους. Εξάλλου η φυσιολογική κατάληξη κάθε κρασιού (χωρίς συντηριτικά) είναι να γίνει ξίδι.  

     Εμείς μπορούμε να φτιάξουμε ξίδι από το κρασί μας, ρίχνοντάς του μέσα μαγιά ξιδιού και ζεστό νερό. Η μαγιά ξιδιού είναι τα κατακάθια στο κάτω μέρος του βαρελιού μας από το παλιό ξίδι. Τώρα αν δεν έχουμε κατακάθι, θα χρησιμοποιήσουμε ξίδι του εμπορίου.

   Τα σπιτικά κρασιά είναι συνήθως 12 βαθμών και για αυτό το λόγο ρίχνουμε νερό, για να κατεβάσουμε τούς βαθμούς. Το ξίδι του εμπορίου έχει συνήθως 6% οξικό οξύ.

   Απαραίτητη προϋπόθεση για να φτιάξετε το κρασί σας ξίδι, είναι να αφήσετε το δοχείο που θα το φυλάξετε ανοιχτό και η θερμοκρασία αποθήκευσης να είναι από 18οC έως 35οC.

Για κάνουμε ξίδι από 3 λίτρα κρασί, χωρίς συντηρητικά.

Θα χρειασθούμε:

•     300 - 500 ml ζεστό νερό.
•     ½  με 1 νεροπότηρο, σπιτικό ξύδι.
•     ½  χούφτα περίπου μακαρόνια με τρύπες.
•     1 δοχείο (γυάλινο ή πλαστικό, όχι μεταλλικό) πέντε λίτρων.
•     1 τούλι μπομπονιέρας.

   Εάν θέλουμε, προσθέτουμε τα αρωματικά της αρεσκείας μας.

Εκτέλεση:

Βάζουμε το κρασί στο δοχείο μας και ρίχνουμε, το νερό, το ξύδι και τ᾿ άβραστα μακαρόνια και περιμένουμε μερικούς μήνες, μέχρι να γίνει ξύδι.

Βασική προϋπόθεση για να γίνει το κρασί μας ξύδι, είναι μην κλείσουμε αεροστεγώς το δοχείο, αλλά να το αφήσουμε τρόπον τινά ανοιχτό, αφού θα το σκεπάσουμε με το τούλι της μπομπονιέρας.

H θερμοκρασία αποθήκευσης πρέπει να είναι από 18° έως 35°C.

Όταν γίνει το ξύδι, αφαιρούμε το τούλι και το σκεπάζουμε με ένα καπάκι χωρίς να το σφραγίσουμε και πάλι πολύ καλά. 

Το ξύδι που μόλις φτιάξαμε είναι τέλειο, αλλά μπορούμε να το φτιάξουμε και ιδιαίτερο προσθέτοντάς του: αρωματικά βότανα, φρούτα, και καρυκεύματα.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΙΠΕΡΙΑ ΣΕ ΚΟΚΚΟΥΣ

Ταιριάζει με: αυγά, ψάρια, μοσχαρίσια φιλέτα.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ

Ταιριάζει με: χορταρικά, λευκά κρέατα, τηγανιτά ψαράκια.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΣΚΟΡΔΟ
Ταιριάζει με: κρέας, λαχανικά, σαλάτες με διάφορα χορταρικά, τηγανιτά κολοκυθάκια.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΡΟΖ ΠΙΠΕΡΙ
Ταιριάζει με: φρουτοσαλάτες, κρέας, ψάρι στον ατμό.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΚΑΥΤΕΡΗ ΠΙΠΕΡΙΤΣΑ

Υλικά: ξύδι από λευκό ή από κόκκινο κρασί, δενδρολίβανο, φρέσκιες καυτερές πιπερίτσες, σκόρδο σε σκελίδες.
Ταιριάζει με: σαλάτες διάφορες. τυριά διάφορα, χοιρινό, αρνί, γλυκόξινα πιάτα

ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ ΞΥΔΙ

Υλικά:  ξύδι από λευκό ή από κόκκινο κρασί, φρέσκια μέντα, εστραγκόν, θυμάρι, δάφνη, σέλινο, κρεμμύδι, σκόρδο σε σκελίδες, πιπέρι σε κόκκους, ξυλάκια κανέλας και γαρύφαλλο.
Ταιριάζει με: κρέας, ψάρια φούρνου, κουνέλι, κυνήγι, πατατοσαλάτα.

Στο αρωματικό μας ξύδι μπορούμε επίσης να προσθέσουμε και οποιοδήποτε άλλο αρωματικό φυτό που μας αρέσει ή να κάνουμε πολλούς άλλους συνδυασμούς, όπως εμείς θα νομίζαμε ότι είναι καλύτερο.

Δοκιμάστε το και θα σας ενθουσιάσει.

 Καλή επιτυχία.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΤΗΡΙ

Το καπνιστήρι είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για να παράγουμε καπνό το οποίο θα φυσήξουμε μέσα στην κυψέλη, πριν από την επιθεώρησή της. Με την χρήση του καπνού οι μέλισσες δεν είναι επιθετικές και αφήνουν το μελισσοκόμο να επιθεωρήσει το μελίσσι ανώδυνα. Πρέπει να παράγουμε πυκνό λευκό και προπάντων κρύο καπνό που δεν θα κάνει ζημιά στις μέλισσες και δευτερευόντως δεν θα αλλοιώσει την οσμή των προϊόντων της μέλισσας.



Το καπνηστήρι.

Όπως διαβάζω, υπό κανονικές συνθήκες, εάν δηλαδή δεν καπνίσουμε την κυψέλη, οι μέλισσες φρουροί θα κυκλοφορήσουν αμέσως την πτητική  οσμή συναγερμού τους, με αποτέλεσμα να σου επιτεθούν και να εναντιωθούν άμεσα στον μελισσοκόμο εισβολέα.  Όταν όμως διοχετεύσουμε πρώτα τον καπνό, οι μέλισσες φρουροί δεν προλαβαίνουν να σημάνουν συναγερμό. Επίσης οι μέλισσες αντιδρώντας στον καπνό καταναλώνουν μέλι, τοποθετούν αρκετή ποσότητα μελιού στον πρόλοβό τους, με αποτέλεσμα να είναι ήρεμες, όπως συμβαίνει και στην σμηνουργία. 

Όπως  παρατηρώ, με το κάπνισμα προκαλείται ζάλη και μικρή αστάθεια στη μέλισσα, από ένα σοκ που προκαλείται στους εγκεφαλικούς νευρώνες της, λόγω της απότομης αλλαγής των αερίων που εισπνέει, καθόσον αλλάζει δραστικά το ατμοσφαιρικό μίγμα, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά ήσυχες, όπως άλλωστε θα συνέβαινε και στον άνθρωπο εάν εκτίθονταν απότομα σε τόση μεγάλη συγκέντρωση καπνού.

Το καύσιμο που χρησιμοποιώ είναι οι πευκοβελόνες. Έχουμε πολλές από αυτές στον Ίασμο. Οι πευκοβελόνες καίγονται μέσα στο καπνιστήρι χωρίς φλόγα και δίνουν πολύ καπνό.

Επίσης μαζί με τις πευκοβελόνες μπορούμε να προσθέσουμε χονδρά ροκανίδια από καθαρό ξύλο πεύκου. Mετά το άναμμα, μπορούμε να βάλουμε και χλωρά φύλλα για να βγαίνει περισσότερο κρύος καπνός.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε στο άναμμα και πολύ περισσότερο στο σβήσιμο του καπνιστηρίου, για να μην προκαλέσουμε πυρκαγιά. Για το λόγο αυτό καλό (υποχρεωτικό) θα ήταν δίπλα από τα προσανάμματα να έχουμε συνέχεια ένα μπιτόνι 20 λίτρων γεμάτο με νερό.

Οι πευκοβελόνες (τελειωμένες) με τα ροκανίδια πεύκου.

Το βαρέλι στο οποίο τοποθετώ τις πευκοβελόνες.

Στον πάτο έχει πάντα βάρος για να μη το παίρνει ο άνεμος, όταν είναι μισοάδειο.