ΣΤΑΝΤ ΑΠΟΘΕΣΗΣ ΚΗΡΗΘΡΩΝ

Το σταντ απόθεσης κηρηθρών είναι ένα αρκετά χρηστικό εργαλείο, όταν επιθεωρούμε ένα μελίσσι. Σε αυτό αποθέτουμε τις πρώτες κηρήθρες που ελέγχουμε, κάνοντας τη μετέπειτα εργασία μας ποιο εύκολη.

Είναι μια ιδιοκατασκευή από ΙΝΟΧ σίδερα, τα οποία κολλήθηκαν με ηλεκτροσυγκόλληση και με ειδικό για ΙΝΟΧ ηλεκτρόδιο.

Λεπτομέρεια σταντ. 

Φαίνεται η γωνία της κυψέλης φαγωμένη λίγο εξωτερικά και πλάγια. Αυτό το κάνω σε όλες τις γωνίες της κινητής βάσης, θαλάμου, καπακιού. Με αυτόν τον τρόπο σχηματίζεται μεταξύ τους ένα "Υ" (σε οριζόντια θέση) με αποτέλεσμα να εισέρχεται το ξέστρο στο σημείο που πρέπει και να ανοίγουν εύκολα από την πρόπολη τα μέρη της κυψέλης, χωρίς να κάνουμε ζημιά σε αυτή.    

Στα πρώτα χρόνια, που είχα τα μελίσσια χαμηλά, το σταντ μου ήταν απαραίτητο. Από τότε που έχω τα μελίσσια σε μεταλλικές βάσεις, ανά τρία, δεν μου χρειάζεται πλέον, καθόσον τοποθετώ τις πρώτες ηλεγμένες κηρήθρες επάνω στα σίδερα της βάσης, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία

ΔΙΧΑΛΟ ΠΟΡΤΑΣ ΚΟΤΕΤΣΙΟΥ

Ένα πρόβλημα (για μένα σοβαρό) που είχα στο κοτέτσι, το οποίο είναι χωρισμένο σε πολλά διαμερίσματα, λόγω των πολλών ειδών πουλερικών, ήταν το ανοιγοκλείσιμο της πόρτας από διαμέρισμα σε διαμέρισμα.
Με τον αρχικό τρόπο που είχα (ένα μάνταλο), μπορούσα να την κλείσω μόνο από την πλευρά που υπήρχε το μάνταλο. Από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορούσα να την κλείσω, με αποτέλεσμα πολλές φορές η πόρτα να μένει ανοιχτή και να μετακομίζουν σε άλλο διαμέρισμα μερικά πουλερικά. 

   Ο μόνος τρόπος να λύσω το πρόβλημα αυτό ήταν να κατασκευάσω το παρακάτω δίχαλο, με το οποίο μπορείς να κλείνεις και να ανοίγεις πολύ καλά την πόρτα και από τις δυο πλευρές, όπως φαίνεται στις παρακάτω 2 φωτογραφίες.

  

 .

ΣΗΜΑΔΕΜΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

Με το σημάδεμα της βασίλισσας (μαρκάρισμα), που νομίζω ότι είναι από τις βασικές εργασίες ενός μελισσοκόμου,  γνωρίζουμε σε όλες τις κυψέλες μας την ηλικία της βασίλισσας, όπως επίσης τις κυψέλες που έκαναν αντικατάσταση και το κυριότερο μπορούμε να εντοπίζουμε εύκολα τη βασίλισσά μας, με αποτέλεσμα να μην σπάνε τα νεύρα μας ψάχνοντάς την και να ταλαιπωρούνται τα μελίσσια μας. Γενικά γίνεται πιο εύκολη η εργασίας μας σε όλους τους χειρισμούς που είναι απαραίτητος ο εντοπισμός της βασίλισσας, ιδιαίτερα όταν τα μελίσσια μας έχουν μεγάλους πληθυσμούς.

Στα τελευταία δύο χρόνια στην αρχή της άνοιξης στην δεύτερη περίπου επιθεώρηση σημαδεύω όλες τις αμαρκάριστες βασίλισσες με το χρώμα της χρονιάς που μας πέρασε.

Φέτος όμως δεν περίμενα να έρθει η επόμενη άνοιξη και άρχισα το μαρκάρισμα της βασίλισσας αμέσως από τις παραφυάδες, όσο ήταν ακόμη μικρές και ήταν εύκολη η εύρεσή της, αρκεί η νέα μας βασίλισσα να είχε γονήσει. Την άνοιξη του 2014 θα μαρκάρω όσες δεν μπόρεσα φέτος και όσες έκαναν αντικατάσταση. Με τον ίδιο τρόπο θέλω να συνεχίσω θεού θέλοντος τα επόμενα χρόνια.

Αυτά που χρειαζόμαστε είναι ένας κατάλληλος έγχρωμος μαρκαδόρος με το χρώμα τους έτους, ένα σωληνάκι με έμβολο από σφουγγάρι και δίχτυ. Επίσης από τα κυριότερα που χρειαζόμαστε είναι η υπομονή, ή όρεξη για δουλειά και μεράκι γι’ αυτό που κάνουμε.

Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να πιάσουμε τη βασίλισσα από τον θώρακα μαλακά (όχι από την κοιλιά) και να μην την βγάλουμε μαρκαρισμένη, αμέσως από το έμβολο, αλλά να την αφήσουμε μέσα σε αυτό, επάνω στους κηρηθροφορείς, ανοίγοντας όσο μπορούμε το έμβολο και θα την ελευθερώσουμε στο τέλος, πριν κλείσουμε το καπάκι του μελισσιού.

 Διεθνής κώδικας χρωμάτων
ΤΟ ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ
2010, 2020  και  2015    ΜΠΛΕ
 2011, 2021  και  2016    ΑΣΠΡΟ
                        2012, 2022  και  2017    ΚΙΤΡΙΝΟ                    
      2013, 2023  και  2018    ΚΟΚΚΙΝΟ
               2014  και  2019    ΠΡΑΣΙΝΟ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΩΛΙΑΣ ΠΟΥΛΕΡΙΚΩΝ

Ένας απλός και γρήγορος τρόπος κατασκευής φωλιάς για τα πουλερικά μας (κότες - πάπιες) είναι να βρούμε ένα παλαιό πλαστικό μπιτόνι 20-30 λίτρων από λάδια μηχανής και να κόψουμε με ηλεκτρικό τροχό τα 4/5 του επάνω τμήματος του χερουλιού, αφήνοντας ένα χείλος 5-10 πόντων, για να μη βγαίνει το χόρτο που θα βάλουμε στη φωλιά.

 

Στις φωτογραφίες έχω βάλει δυο φωλιές μαζί προσθέτοντας λαμαρίνα  για να προστατεύονται από τη βροχή, τον ήλιο και τον αέρα και αυτό γιατί θα τις τοποθετήσω έξω, για τις πάπιες.

Εάν μπούνε μέσα στο κοτέτσι δεν χρειάζεται η λαμαρίνα, πρέπει μόνο να τις βάλουμε λίγο ψηλά και να βρούμε έναν τρόπο να τις στερεώσουμε.

  

ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΔΙΑΛΑΜΠΗ

Με μουσική επένδυση "Pop Corn - Jupiter 80"

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΞΥΔΙ

    

Το ξίδι είναι ένα όξινο υγρό που προέρχεται από τη ζύμωση της αιθανόλης (αλκοόλης) του κρασιού σε αιθανικό οξύ, το οποίο δίνει στο ξύδι τη γνωστή ξινή γεύση και οσμή και είναι ένα μετρίως ασθενές οξύ.

   Πολλά κρασιά, ειδικά αν δεν έχουν αποστείρωση, ξιδιάζουν από μόνα τους. Εξάλλου η φυσιολογική κατάληξη κάθε κρασιού (χωρίς συντηριτικά) είναι να γίνει ξίδι.  

     Εμείς μπορούμε να φτιάξουμε ξίδι από το κρασί μας, ρίχνοντάς του μέσα μαγιά ξιδιού και ζεστό νερό. Η μαγιά ξιδιού είναι τα κατακάθια στο κάτω μέρος του βαρελιού μας από το παλιό ξίδι. Τώρα αν δεν έχουμε κατακάθι, θα χρησιμοποιήσουμε ξίδι του εμπορίου.

   Τα σπιτικά κρασιά είναι συνήθως 12 βαθμών και για αυτό το λόγο ρίχνουμε νερό, για να κατεβάσουμε τούς βαθμούς. Το ξίδι του εμπορίου έχει συνήθως 6% οξικό οξύ.

   Απαραίτητη προϋπόθεση για να φτιάξετε το κρασί σας ξίδι, είναι να αφήσετε το δοχείο που θα το φυλάξετε ανοιχτό και η θερμοκρασία αποθήκευσης να είναι από 18οC έως 35οC.

Για κάνουμε ξίδι από 3 λίτρα κρασί, χωρίς συντηρητικά.

Θα χρειασθούμε:

•     300 - 500 ml ζεστό νερό.
•     ½  με 1 νεροπότηρο, σπιτικό ξύδι.
•     ½  χούφτα περίπου μακαρόνια με τρύπες.
•     1 δοχείο (γυάλινο ή πλαστικό, όχι μεταλλικό) πέντε λίτρων.
•     1 τούλι μπομπονιέρας.

   Εάν θέλουμε, προσθέτουμε τα αρωματικά της αρεσκείας μας.

Εκτέλεση:

Βάζουμε το κρασί στο δοχείο μας και ρίχνουμε, το νερό, το ξύδι και τ᾿ άβραστα μακαρόνια και περιμένουμε μερικούς μήνες, μέχρι να γίνει ξύδι.

Βασική προϋπόθεση για να γίνει το κρασί μας ξύδι, είναι μην κλείσουμε αεροστεγώς το δοχείο, αλλά να το αφήσουμε τρόπον τινά ανοιχτό, αφού θα το σκεπάσουμε με το τούλι της μπομπονιέρας.

H θερμοκρασία αποθήκευσης πρέπει να είναι από 18° έως 35°C.

Όταν γίνει το ξύδι, αφαιρούμε το τούλι και το σκεπάζουμε με ένα καπάκι χωρίς να το σφραγίσουμε και πάλι πολύ καλά. 

Το ξύδι που μόλις φτιάξαμε είναι τέλειο, αλλά μπορούμε να το φτιάξουμε και ιδιαίτερο προσθέτοντάς του: αρωματικά βότανα, φρούτα, και καρυκεύματα.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΙΠΕΡΙΑ ΣΕ ΚΟΚΚΟΥΣ

Ταιριάζει με: αυγά, ψάρια, μοσχαρίσια φιλέτα.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ

Ταιριάζει με: χορταρικά, λευκά κρέατα, τηγανιτά ψαράκια.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΣΚΟΡΔΟ
Ταιριάζει με: κρέας, λαχανικά, σαλάτες με διάφορα χορταρικά, τηγανιτά κολοκυθάκια.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΡΟΖ ΠΙΠΕΡΙ
Ταιριάζει με: φρουτοσαλάτες, κρέας, ψάρι στον ατμό.

ΞΥΔΙ ΜΕ ΚΑΥΤΕΡΗ ΠΙΠΕΡΙΤΣΑ

Υλικά: ξύδι από λευκό ή από κόκκινο κρασί, δενδρολίβανο, φρέσκιες καυτερές πιπερίτσες, σκόρδο σε σκελίδες.
Ταιριάζει με: σαλάτες διάφορες. τυριά διάφορα, χοιρινό, αρνί, γλυκόξινα πιάτα

ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ ΞΥΔΙ

Υλικά:  ξύδι από λευκό ή από κόκκινο κρασί, φρέσκια μέντα, εστραγκόν, θυμάρι, δάφνη, σέλινο, κρεμμύδι, σκόρδο σε σκελίδες, πιπέρι σε κόκκους, ξυλάκια κανέλας και γαρύφαλλο.
Ταιριάζει με: κρέας, ψάρια φούρνου, κουνέλι, κυνήγι, πατατοσαλάτα.

Στο αρωματικό μας ξύδι μπορούμε επίσης να προσθέσουμε και οποιοδήποτε άλλο αρωματικό φυτό που μας αρέσει ή να κάνουμε πολλούς άλλους συνδυασμούς, όπως εμείς θα νομίζαμε ότι είναι καλύτερο.

Δοκιμάστε το και θα σας ενθουσιάσει.

 Καλή επιτυχία.

ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΤΗΡΙ

Το καπνιστήρι είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για να παράγουμε καπνό το οποίο θα φυσήξουμε μέσα στην κυψέλη, πριν από την επιθεώρησή της. Με την χρήση του καπνού οι μέλισσες δεν είναι επιθετικές και αφήνουν το μελισσοκόμο να επιθεωρήσει το μελίσσι ανώδυνα. Πρέπει να παράγουμε πυκνό λευκό και προπάντων κρύο καπνό που δεν θα κάνει ζημιά στις μέλισσες και δευτερευόντως δεν θα αλλοιώσει την οσμή των προϊόντων της μέλισσας.



Το καπνηστήρι.

Όπως διαβάζω, υπό κανονικές συνθήκες, εάν δηλαδή δεν καπνίσουμε την κυψέλη, οι μέλισσες φρουροί θα κυκλοφορήσουν αμέσως την πτητική  οσμή συναγερμού τους, με αποτέλεσμα να σου επιτεθούν και να εναντιωθούν άμεσα στον μελισσοκόμο εισβολέα.  Όταν όμως διοχετεύσουμε πρώτα τον καπνό, οι μέλισσες φρουροί δεν προλαβαίνουν να σημάνουν συναγερμό. Επίσης οι μέλισσες αντιδρώντας στον καπνό καταναλώνουν μέλι, τοποθετούν αρκετή ποσότητα μελιού στον πρόλοβό τους, με αποτέλεσμα να είναι ήρεμες, όπως συμβαίνει και στην σμηνουργία. 

Όπως  παρατηρώ, με το κάπνισμα προκαλείται ζάλη και μικρή αστάθεια στη μέλισσα, από ένα σοκ που προκαλείται στους εγκεφαλικούς νευρώνες της, λόγω της απότομης αλλαγής των αερίων που εισπνέει, καθόσον αλλάζει δραστικά το ατμοσφαιρικό μίγμα, με αποτέλεσμα να είναι αρκετά ήσυχες, όπως άλλωστε θα συνέβαινε και στον άνθρωπο εάν εκτίθονταν απότομα σε τόση μεγάλη συγκέντρωση καπνού.

Το καύσιμο που χρησιμοποιώ είναι οι πευκοβελόνες. Έχουμε πολλές από αυτές στον Ίασμο. Οι πευκοβελόνες καίγονται μέσα στο καπνιστήρι χωρίς φλόγα και δίνουν πολύ καπνό.

Επίσης μαζί με τις πευκοβελόνες μπορούμε να προσθέσουμε χονδρά ροκανίδια από καθαρό ξύλο πεύκου. Mετά το άναμμα, μπορούμε να βάλουμε και χλωρά φύλλα για να βγαίνει περισσότερο κρύος καπνός.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε στο άναμμα και πολύ περισσότερο στο σβήσιμο του καπνιστηρίου, για να μην προκαλέσουμε πυρκαγιά. Για το λόγο αυτό καλό (υποχρεωτικό) θα ήταν δίπλα από τα προσανάμματα να έχουμε συνέχεια ένα μπιτόνι 20 λίτρων γεμάτο με νερό.

Οι πευκοβελόνες (τελειωμένες) με τα ροκανίδια πεύκου.

Το βαρέλι στο οποίο τοποθετώ τις πευκοβελόνες.

Στον πάτο έχει πάντα βάρος για να μη το παίρνει ο άνεμος, όταν είναι μισοάδειο.