Υλικά που θα χρειασθούμε:
- Συνδετήρες Σωτηροπούλου.
- Ηλεκτρικό κατσαβίδι.
- Ξυλόβιδες 3.5 Χ 20 ή και 4.0 Χ 20 για τους θαλάμους, καπάκια και 4.0 Χ 30 για τις κινητές βάσεις. Εγώ χρησιμοποιώ την 4.0 Χ 20 η οποία είναι λίγο πιο χονδρή από την 3.5 Χ 20 και δεν σπάει ποτέ στο κεφάλι, αλλά δεν ταιριάζει τέλεια στη φωλιά σε ορισμένους συνδετήρες, με αποτέλεσμα το κεφάλι να προεξέχει λιγάκι ορισμένες φορές.
- Μια γωνιάστρα, με κομμένη τη λάμα της στους 20,5 πόντους ή 25,3 πόντους, όπως την έχω εγώ κομμένη, που βάζω όμως τους συνδετήρες πλάγια και όχι εμπρός και πίσω.
- Έναν μαρκαδόρο ή στυλό.
Στις καινούργιες κυψέλες, αφού έχω ήδη τελειώσει το δεύτερο χέρι του ασταριού (βελατούρας) ή ακόμη και το πρώτο χέρι της μπογιάς, τοποθετώ τους συνδετήρες και μετά βάφω το πρώτο ή δεύτερο
χέρι μπογιάς.
Με τη γωνιάστρα στο ύψος που θα τοποθετηθούν οι δυο συνδετήρας τραβώ με τον μαρκαδόρο ή στυλό μια γραμμή 3-4 περίπου πόντων.
Τώρα (προαιρετικά) αφού γνωρίζω το μέσον, τραβώ μια άλλη γραμμή 1-2 πόντων, κάθετη πλέον στην πρώτη, στο ύψος που πρέπει να τοποθετηθεί ο συνδετήρας, έτσι ώστε στη μεσαία οπή να φαίνεται ο σταυρός που τράβηξα και βιδώνω στην αρχή την μια ακριανή ξυλόβιδα.
Κατόπιν ισιώνω τον συνδετήρα και βιδώνω την άλλη ακριανή και στο τέλος τη μεσαία. Υπόψη η μεσαία ξυλόβιδα πρέπει να βιδωθεί πλάγια και προς τα επάνω (μόνο για το επάνω τμήμα του συνδετήρα), ούτως ώστε αργότερα να μην εμποδίζει το κεφάλι της στο άνοιγμα του συνδετήρα, όπως φαίνεται στην κάτω φωτογραφία.
Με τη γωνιάστρα στο ύψος που θα τοποθετηθούν οι δυο συνδετήρας τραβώ με τον μαρκαδόρο ή στυλό μια γραμμή 3-4 περίπου πόντων.
Τώρα (προαιρετικά) αφού γνωρίζω το μέσον, τραβώ μια άλλη γραμμή 1-2 πόντων, κάθετη πλέον στην πρώτη, στο ύψος που πρέπει να τοποθετηθεί ο συνδετήρας, έτσι ώστε στη μεσαία οπή να φαίνεται ο σταυρός που τράβηξα και βιδώνω στην αρχή την μια ακριανή ξυλόβιδα.
Κατόπιν ισιώνω τον συνδετήρα και βιδώνω την άλλη ακριανή και στο τέλος τη μεσαία. Υπόψη η μεσαία ξυλόβιδα πρέπει να βιδωθεί πλάγια και προς τα επάνω (μόνο για το επάνω τμήμα του συνδετήρα), ούτως ώστε αργότερα να μην εμποδίζει το κεφάλι της στο άνοιγμα του συνδετήρα, όπως φαίνεται στην κάτω φωτογραφία.
Πολλές φορές τελευταία ή μάλλον συνέχεια επειδή με το μάτι γνωρίζω πλέον σε ποιο ύψος τοποθετείται ο συνδετήρας, τραβώ μόνο την πρώτη γραμμή στο μέσον.
Υπόψη
για καθαρά πρακτικούς λόγους, αφού το μελισσοκομείο είναι στατικό, αποφάσισα τους συνδετήρες να τους τοποθετώ αριστερά και δεξιά της κυψέλης και όχι εμπρός και πίσω, όπως τους τοποθετούν οι
περισσότεροι, αν όχι όλοι οι μελισσοκόμοι. Το πρώτο και μεγαλύτερο μειονεκτήματα που θα
αναφέρει κανείς είναι η δυσκολία κατά τη μεταφορά των κυψελών, καθόσον θα
ακουμπάνε οι συνδετήρες και το δεύτερο είναι ότι οι κινητές βάσεις πρέπει να
έχουν μεγαλύτερο ύψος, για να μπορέσει να τοποθετηθεί το μεγάλο κάτω μέρος του
συνδετήρα.
Έχει
όμως το πολύ θετικό ότι όλοι οι μελιτοθάλαμοι μπορούν να γίνουν εμβρυοθάλαμοι
και αντίστροφα, καθόσον σε όλους τους θαλάμους τα κλειδιά είναι ίδια και τοποθετημένα
στο ίδιο σημείο, από τη βάση έως το καπάκι.
Λεπτομέρεια κινητής βάσης στην οποία φαίνεται:
·
Πόσο ψηλά είναι τα πόδια της κινητής βάσης, για να
χωρέσει ο μεγάλος συνδετήρας.
·
Το σανίδι που βιδώνω στο πίσω (βορινό) μέρος της
κινητής βάσης, για να στερεώνεται καλά η κυψέλη στο σταντ και να μη κινδυνεύει
από πτώσεις.
·
Το "φάγωμα" των έξω
γωνιών για να εισέρχεται εύκολα και χωρίς ζημιές το ξέστρο, όταν θέλουμε να
διαχωρίσουμε τη βάση από τον εμβρυοθάλαμο.