Κάθε χρόνο μετά τον τρύγο και το γλείψιμο
των τρυγημένων κηρηθρών για τρεις ημέρες επάνω στα μελίσσια, τις παλιές μαύρες
κηρήθρες, όπως και τις κακοκτισμένες δεν τις πάω για δώδεκα ώρες στον καταψύκτη, αλλά παίρνω τα
κεριά τους για λιώσιμο.
Μετά το λιώσιμο των κηρηθρών,
πετάω τα χαλασμένα, κατεστραμμένα, σκεβρωμένα και πολύ παλιά τελάρα. Τα
υπόλοιπα τελάρα (πλαίσια) τα καθαρίζω από τα υπολείμματα της πρόπολης, των κεριών
και οποιοσδήποτε άλλης ουσίας βρίσκεται κολλημένη επάνω τους.
Ο καθαρισμός αυτός γίνεται μέσα σε ένα
σιδερένιο βαρέλι που το έχω κόψει λίγο πιο πάνω από τη μέση, του έχω κολλήσει δυο
χερούλια και το έχω γεμίσει περίπου έως τη μέση με νερό, όπως φαίνεται στις επάνω
φωτογραφίες. Επειδή όγκος του
νερού είναι πολύ μεγάλος και δεν θερμαίνεται με φλόγιστρο, το οποίο επιπροσθέτως
είναι και αντιοικονομικό, αποφάσισα να το θερμάνω με ξύλα. Για το λόγο αυτό κατασκεύασα
μια μεγάλη τριγωνική πυροστιά στην οποία κόλλησα μια λαμαρίνα περίπου 25 πόντων
ύψους με δύο χιλιοστά πάχος, για να προστατεύεται η φωτιά από τους αέρηδες.
|
Μηχανισμός πρόσδεσης 8 τελάρων μαζί, η οποία χωρά ακριβώς μέσα στο βαρέλι. |
|
Λεπτομέρεια μηχανισμού, για να συγκρατούνται σταθερά τα 8 πλαίσια. |
Επίσης με το καθάρισμα όλων
αυτών των επικολλημένων ουσιών μέσα στο βραστό νερό, στο οποίο έχουμε προσθέσει
καυστική σόδα και χλωρίνη, (εγώ έβαλα μισό λίτρο χλωρίνη και ένα σακουλάκι του ενός κιλού καυστική σόδα) γίνεται και απολύμανση, με αποτέλεσμα τα τελάρα μας
να είναι πεντακάθαρα, απολυμασμένα και έτοιμα να ξαναχρησιμοποιηθούν για την
επόμενη χρονιά.
Μετά το βρασιμοκαθάρισμα των
τελάρων (πλαισίων) πρέπει να πλυθούν πολύ καλά με αρκετό νερό, για να απομακρυνθεί η
χλωρίνη, η καυστική σόδα, οι αφροί και τα διάφορα σώματα που θα επικολληθούν με
το βγάλσιμο από το βρασμένο νερό, το οποίο μετά από λίγο δεν είναι και καθαρό.
Αναδημοσίευση